Boek van de maand Mei 2017: Recht

Zeer vereerd natuurlijk dat een boek van mij Boek van de maand mag zijn.

Mijn vorige boek van de maand was Bron en deze keer is het zijn opvolger Recht. Inderdaad, dit boek kun je deel twee noemen in de Brontrilogie (hoewel het derde deel nog in mijn hoofd zit), maar het is niet nodig dat je Bron gelezen moet hebben om de verhaallijn in Recht te kunnen volgen. Lezers van beide boeken zeggen dat er veel is wat naar Bron verwijst. Dat is logisch omdat het boek Bron in de verhaallijn van Recht bijna even belangrijk is als een personage met een heftig verleden. En er komen bepaalde zaken aan de orde die je met een ander oog zou kunnen bekijken als je daar iets meer vanaf weet. Ze staan de verhaallijn van Recht echter niet in de weg …

Ben je echter nieuwsgierig, dan is Bron nog steeds verkrijgbaar bij iedere boekhandel en bij mij.

Deze maand jubelt Recht des te meer als Boek van de maand want in dit uitgelezen moment kan ze haar nieuwe jas tonen. Een deftige jas met perfecte snit. Hij zit zo grandioos dat ze hem nooit meer uittrekt.

Wanneer ik nu Bron en Recht naast elkaar zet, hoef ik geen enkele lezer meer uit te leggen dat ze een bepaalde connectie met elkaar hebben.

 

Korte inhoud van Recht:

Lennard en Ilse kennen elkaar van gezicht, maar alles wat ze van de ander denken te weten, is uit de tweede hand, roddels en achterklap. Beiden hebben een bewogen jeugd gehad (waar hetzelfde personage de hand in heeft gehad) wat de aandacht heeft getrokken van het Conventus Veritatis én een auteur van spannende fictieboeken. Hem zullen mijn trouwe lezers herkennen, het is een hoofdpersonage in Bron, Rolf Dorint.

Er wordt aan Lennard en Ilse niet zozeer gevraagd dan wel geëist om deel te nemen aan de zoektocht naar Waarheid, en dat ze in ruil daarvoor de kans krijgen af te rekenen met hun verleden zou weleens een zwaktebod kunnen zijn.

Het verhaal speelt zich enerzijds af in een wereld die Dorint blijkt te hebben geschreven en anderzijds in een heel gewone Brabantse omgeving die in feite elke plaats in de Westerse samenleving kan zijn. Net als in Bron is er een overlapping tussen deze wereld en Dorints wereld.

Uiteindelijk draait alles om wraak, is het gerechtvaardigd?

Waarom horen we toch steeds de mondharmonica?

En wat is het dat Rolf Dorint niet kan loslaten?

Wat gebeurt er als het hem wel lukt?

De grimmige fantasywereld van Rolf Dorint is vergelijkbaar met die waarin westernfilms met Clint Eastwood en Lee van Cleef zich afspelen. Maar omdat de tijd in deze wereld beduidend sneller verloopt én omdat niets nu eenmaal hetzelfde blijft, is ook deze wereld veranderd sinds Bron. Toch lopen we er enkele letterlijk grote en oude bekenden tegen het lijf, maar er zijn ook nieuwe ordehandhavers waarmee we vertrouwd raken. De Fretten zijn nog steeds agenten in dienst van de koning, maar hebben er andere, meer menselijke eigenschappen bij gekregen en dat is niet per definitie een goed ding. We ontmoeten een nieuwe slechterik, die een zeer persoonlijk motief blijkt te hebben, wraak.

Nienke Pool zegt:”ns het lezen waant de lezer zich constant in een droomtoestand. Je wilt verder het avontuur ingesleurd worden omdat het intrigeert, zonder dat je precies weet waarom. Nergens biedt het verhaal voldoende houvast en toch kun je niets anders doen dan je verder de wereld van de mysterieuze schrijver Rolf Dorint laten inzuigen. Niets is wat het lijkt in Recht en zelfs de conversaties geven niet altijd een helder licht op de zaak. Scènes gaan niet altijd over de rode draad van het verhaal of maken duidelijk waarom we ons ergens begeven. Alles lijkt om de sfeer te draaien. Gedetailleerde omschrijvingen van de omgeving zijn vaak niet functioneel voor het verhaal maar onderstrepen de sfeer. En die sfeer is bijna tastbaar.Zelf omschrijft ze haar werk vaak als ‘magisch realistisch’ en in Recht schrijft ze: ‘Lezen is vertoeven in een bubbel buiten de realiteit’. Het gevoel van verwondering, die het magisch realisme doorgaans oproept, lijkt de rode draad in haar boek te zijn. Ook het centrale thema van het boek levert de lezer meer vragen op dan antwoorden. Die centrale vraag luidt: Is wraak rechtvaardig en is de uitkomst van wraak rechtvaardigheid of slechts vergelding? Daarbij gaat Raven confronterende situaties en thema’s als incest, moord en verkrachting niet uit de weg. Voor sommigen kan dit even slikken zijn.”

Connie Schelvis-Mens: “Rest mij alleen nog maar een compliment naar de schrijfster daar ze mij een wereld heeft weten voor te spiegelen waar je zonder twijfel zo kan geloven dat hij bestaat.”

Chrissy van der Haven (Stephen King fanclub): “Met wraak als rode lijn moet je je wel afvragen of die terecht is. Wat is echt? Is het wel eerlijk wat er gebeurt? Ik ga niks verklappen, maar het einde van het verhaal zag ik niet aankomen: wat een heerlijke ontknoping! Er zit een mooi eind in, waarin uiteindelijk de echte slechteriken het onderspit zullen delven. Wraak of rechtvaardigheid.. Wat is waarheid?”

Als auteur van boeken die slechts in een beperkte oplage kunnen verschijnen vanwege de kosten, ben ik iedere lezer ontzettend dankbaar voor hun lezersreactie en/of recensie en ik hoop dat Recht in haar nieuwe jas nog meer lezers krijgt.