Wendy Gillissen- De vloek van de Tahiera

Rom is half Tzanatzi en wordt door veel mensen met de nek aangekeken. Ze vertrouwen hem niet vanwege zijn afkomst. Hij komt, in een voor hem onbekende werelde terecht, als hij Yldich ontmoet. Yldich is oud, wijs en weet heel veel over magie. Je kunt hem zien als een soort Sjamaan. Maar ik kreeg bij hem een soort Gandalf gevoel ( lord of the rings), maar zijn verhaal en verleden zijn totaal anders. Zijn krachten ook. Maar kwa wijsheid zie ik hem echt als een soort Gandalf. Rom komt er in dit verhaal achter, wie hij echt is. Het beangstigt hem. Hij leert er mee om te gaan, maar het gaat niet makkelijk. Hij kan namelijk droomwandelen. En van te voren weet hij nooit of hij een mooie droom inwandelt of een nachtmerrie. Hij komt terecht in een queeste, waarin ze het opnemen tegen het kwaad.

De hele sfeer is een beetje sprookjesachtig, maar dan wel een van de duistere sprookjes. Licht vecht tegen de duisternis. Goed tegen kwaad.

Het boek zit vol magie en duistere figuren. Toch zie je hier en daar een sprankeltje licht. Je blijft hoop houden, toch voel je dat het elk moment goed mis kan gaan. Dat gevoel is echt tastbaar. Voor mij is dit echt heel erg fijne fantasy. Ik kon de personages goed volgen en hun reis door de bovennatuurlijke wereld ook. Het is een spiritueel boek, maar wel verweven met mooie fantasy. Dat is origineel.

Het is spannend en er zijn veel gave momenten. De spookkrijgers vond ik ook een interassante toevoeging. Leven en dood. Strijd, onbegrip, liefde, het zijn allemaal thema’s, die in dit boek voorkomen.

Sprankelende magie met duisternis die op de loer ligt.

De titel gaat je ook helemaal duidelijk worden en de cover, past helemaal in de sfeer. Veel van het verhaal speelt zich af in bossen.

Beeldend geschreven. Levensecht. Ik vond het een origineel verhaal en deze auteur verdient een grote uitgever. Ze verdient een groot podium.

Een dikke pil, met erg lange hoofdstukken. Je Leest niet zomaar even een hoofdstuk. Het lettertype is iets kleiner dan ik gewend ben, dus dan doe ik er wat langer over. Maar de schrijfstijl vond ik erg fijn.

De eigen taal vind ik ook prachtig, het klinkt melodieus! Erg blij was ik met de woordenlijst en andere verklaringen achter in het boek. Dan kun je het opzoeken en brengt je dieper in het verhaal. Ik geef dit eerste deel 4 sterren!****.

Advertentie

One thought on “Wendy Gillissen- De vloek van de Tahiera

  1. Pingback: De Zoektocht naar Tzanáta is verschenen! | Reincarnatietherapie.com

Reacties zijn gesloten.