Thalia leidt samen met haar acht jaar jongere zusje Livia een nomadenbestaan, vanaf het moment dat de Jagers hun ouders doodden. Al vijf jaar lang geneest ze mensen en gaat ze tot het uiterste om haar zusje te beschermen. Maar wanneer ze op een avond Jager Quinn ontmoet en ze elkaar genade tonen, neemt haar leven een onverwachte wending en moet ze voor de zoveelste keer vluchten.
Quinn zet de achtervolging in en is vastbesloten zijn fout recht te zetten. De Ademdief laat hem niet los en hij wil antwoorden, niet wetende dat dat nog meer vragen op zal roepen. Alles waar ze in geloven en voor vechten blijkt namelijk niet zo zwart-wit als gedacht. Thalia wordt gedwongen samen te werken met Quinn om een onverwachte gezamenlijke vijand te verslaan, maar hoe moet dat als je geleerd hebt op niemand anders te vertrouwen dan jezelf? En wat als je als Jager gevoelens krijgt voor iemand die je uiteindelijk moet vermoorden om zelf een toekomst te hebben?
Toen ik de omschrijving las was mijn interesse direct gewekt en was ook blij dat ik dit boek mocht recenseren. Ben met veel enthousiasme aan het boek begonnen maar het duurde even eer ik de smaak te pakken had. Moest echt even doorbijten, maar eenmaal daar las het gelijk een trein en ben ik nu enorm nieuwsgierig hoe het verder gaat aflopen met Thalia en Quinn. Ik had vooral een zwak voor Quinn, hoe hij worstelt met zichzelf en zijn gevoelens. Zijn hele wereld wordt op zijn kop gedraaid. Livia het kleine zusje van Thalia is het beu dat ze zo overbeschermd wordt door haar zus en probeert los te komen. Terwijl Thalia er alles aan doet om haar zusje veilig te houden.
Ik ben blij dat ik volhield en hoop dat deel 2 niet te lang op zich laat wachten! Het was de eerste keer dat ik een boek las van Miranda Peters en wil haar andere boeken zeker lezen! 4/5 sterren.
☆☆☆☆