Charles Dickens- De krekel bij de haard

Verhaal over liefde en vertrouwen. Ruim 175 jaar geleden geschreven door Charles Dickens en nu opnieuw vertaald door Mark van Dijk. Met prachtige illustraties van René Hazendonk, scènes die zo uit het verhaal lijken weg te lopen.

Het brengt je de echte kerstsfeer weer.

Het is spannend, mysterieus en roept melancholische gedachtes of gevoelens bij je op.

Je volgt de jonge vrouw Dot met haar wat oudere man John Peerybingle. Ze krijgen een baby en hebben een aparte vrouw (Tilly) in huis, die voor de baby zorgt. De familie krijgt bezoek van een vreemde man. Vanaf dat moment komen ze erachter wat gelukkig zijn inhoudt. En hoe voelt het als je dat verliest?

Je moet wel je hoofd erbij houden. Anders raak je de draad kwijt. Best veel personages en het leest vlotter dan het het originele verhaal. Maar doordat deze vertaling een stuk makkelijker leest, kom je toch heel snel in het verhaal terecht. De taal is wat makkelijker dan de originele versie.

Het plot zit goed in elkaar. Het zou bijna een klucht kunnen zijn. (Een soort toneelstuk). Ik zag het niet aankomen.

Meer personages zijn bijvoorbeeld een nogal merkwaardige speelgoedfabrikant. Een man met een blinde dochter. Zij ziet het leven heel anders, dan het in werkelijkheid is. Dit vond ik het mooiste personage: het blinde meisje Bertha.

Boodschapp: Soms zijn dingen te mooi om waar te zijn. Ookal schets je ze heel anders om iemand anders een beter gevoel te geven. Je handelt uit liefde. Dus is het niet zo erg verkeerd toch? Vaderliefde. De liefde voor een kind. Mooi stukje van het verhaal.

Ik heb er van genoten en kijk alweer uit naar de volgende!

4****

Advertenties

Tolkien’s world – paintings of Middle -Earth

Dit is een boek mét schilderijen. Elk schilderij bespreekt een scene uit de trilogie of een van zijn andere boeken. Er staat dan een stuk tekst van het verhaal naast.

Het zijn verschillende schilders, de een weet je te raken en de ander is adembenemend mooi. Ook staan er een paar in die ik echt niet kan plaatsen.

Het is in het Engels geschreven. Je herleeft de verhalen op deze manier in het kort. De details zijn prachtig. En voor je het weet, zit je 5 minuten te staren naar 1 schilderij.

Het is ern mooi boek en een musthave voor fans! Ik geef het 4****

Terrence Lauerhohn – Zielenmenners

Suzan is een rechercheur in Manhattan. Ze stuit op een wel heel erg vreemde zaak. Er zijn twee (serie)moordenaars bezig, om de straten van haar geliefde stad, voorgoed te veranderen. Op verschillende plaatsen duiken er lijken op. Sommige(n), zijn onherkenbaar verminkt. En er is iets heel vreemds aan de hand, met een bepaald orgaan van een aantal slachtoffers. Wat is er toch aan de hand? Een Slachtoffer praat over een reddende engel, maar Suzan zelf heeft steeds sterker het gevoel dat er iets kwaadaardigs in de lucht hangt.

Het is een verhaal met bovennatuurlijke krachten, demonen en duistere oude dingen, die je nooit tegen het zere been wilt schoppen.

Zo nu en dan is het best bloederig en echte horror, dus niet voor mensen met een zwakke maag.

Een andere verhaallijn is die van Toby. Hij werkt voor zijn Meester en jaagt op De Witten. Deze voor het gewone oog: normale mensen hebben een bijzonder aura. En ze ruiken ook apart. Toby is echt geen lieverdje. Zijn verhaal is best ingewikkeld, deze hele duistere wereld is er een waarbij je aandacht zeker niet moet verslappen. Het duurde ook even voordat ik, in dat deel van het verhaal kwam. Het is leerzaam en origineel. Echt vlot leest het niet, maar dat hoeft ook niet, omdat je deze wereld echt in je op moet nemen. Dat klinkt een beetje tegenstrijdig, maar als je het boek zelf gaat lezen, snap je wat ik bedoel.

Ik heb met verbazing gelezen over dode/stervende mensen, die werden bezeten door iets wat niet echt menselijk was. Het was echte horror.

Het heeft best veel spanning, maar het is de wereld, die de auteur er omheen schept, dat het boek uniek maakt. Een wereld die de gewone mens niet kan zien…..

Het is niet een boek dat je op een avondje uitleest. Het leest op een andere manier dan je misschien gewend bent. Je moet tijdens het lezen namelijk nadenken over veel dingen. Zoals bijvoorbeeld wat maakt een mens menselijk? De ziel? Of is het toch iets anders? Ik vind het altijd fijn dat een boek je aan het denken zet.

Ik geef het boek 4****

Arine Prins en Hugo Verkley – Moord in Zuid-Afrika

Je kunt je waarschijnlijk het journaal nog wel herinneren…. Een Nederlandse man en een vrouw, werden bruut aangevallen in hun eigen huis, in Zuid-Afrika. Het was hun droomhuis, hun droomland en hun droomleven. Langzaamaan veranderde hun droom in een nachtmerrie. Met een gigantisch triest einde.

Arine en Peet emigreren naar het zonnige Zuid-Afrika, met hun twee kinderen. Ze maken al snel vrienden. Maar het land blijkt al snelbeen wolf in schaapskleren te zijn. De mensen kunnen een totaal andere kijk op het leven hebben. Er is veel haat, tegenover blanken en het komt steeds dichterbij. Ze besluiten om naar een ander land te vertrekken, na vele jaren van lief en (veel) leed. Maar deze beslissing komt te laat.

Je volgt het verhaal van het gezin, grotendeels gezien dóór de ogen van Arine. Ze is een sterke vrouw, Peet een beetje apart, een vrije, hard werkende ziel. Maar ze weten op creatieve manieren hun hoofd boven water te houden en brood op de plank te krijgen.

Het boek is enorm persoonlijk, je moet echt traantjes wegpinken. Het speelt zich als een film voor je af en het is moeilijk te begrijpen, dat het echt waargebeurd is. Het is een beestachtige overval geweest. Ook stelt het veel dingen aan de kaak, wat er allemaal mis is in dat land. Het pakt je beet en laat je niet meer los.

Wat is gerechtigheid? In dat land, is het ver te zoeken.

Ik vond het heel vlot lezen. Het lettertype is behoorlijk groot, maar las lekker. Ik geef het boek 4****

A.G. Howard- Splintered

Deze dark fantasy is engelstalig. Het gaat over Alyssa, ze is een typische skater met een crush op haar beste vriend. Haar moeder zit in een gesticht omdat ze denkt dat ze Alice is. De Alice uit wonderland. Alyssa weet dat er een beetje waarheid in moet schuilen. Want ook tegen haar praten de insecten….. Het konijnenhol roept haar. Maar ze loopt er niet mee te koop. Ze wil niet gek worden. Maar is ze eigenlijk wel gek? Op een dag komt ze in deze donkere versie van wonderland terecht. Niet de madhatter steelt daar de show, maar een reusachtige mottenman. Hij laat haar in de vol lopen en spant haar voor zijn karretje. Om haar moeder te redden moet ze de zee van tranen zien op te lossen. Chessie zijn hoofd terugvinden, zeemonsters verslaan en zien te overleven in een wereld waar alles een duister randje heeft. En kun je het theepartijtje in deze versie wel zonder kleerscheuren doorkomen?

Het einde is afsluitend, dus geen open einde. Dus je hoeft niet meteen de tweede in de serie te gaan lezen. Waar ik ook nog even geen zin in heb. Deze wereld moet ik echt Even verwerken. De schrijfstijl las ook wat minder vlot, omdat er wel wat onbekende woorden in staan en een beetje dialect. Dat haalt de vaart er wel uit.

De cover is echt prachtig. Deze past bij het verhaal en de toch wel erg duistere versie van wonderland.

De hoodstukken, zijn in mijn ogen echt te lang. Je leest er niet even eentje voor het slapen gaan.

Het grenst een beetje aan horror, maar dat is het net niet. Een zeer aparte spinoff van het bekende verhaal. Ik vond het een origineel avontuur. Maar er zitten toch ook best wel wat liefde en romantische momenten in.

Ik geef het 4****

Marieke Nijkamp & Corinne Duyvis -Het juiste spoor/ En de rest van ons wacht

Ik vond de boeken van deze auteurs heerlijk weg lezen. Dus was meteen heel erg enthousiast over nieuwe verhalen van hun hand.

Het eerste verhaal gaat over een groep vrienden. Ze gaan op vakantie en twee van hun krijgen slaande ruzie. Hierdoor vertrekt er een eerder naar huis, maar hij lijkt spoorloos te zijn verdwenen. Niemand heeft hem van het eiland af zien gaan of thuis zien komen. Wat is er aan de hand? De vrienden gaan samen naar huis met de trein. En deze trein is erg vreemd…….

Het tweede verhaal is een soort spin-off van Op de rand van het niets. Deze dystopische toekomst, ziet er echt eng uit. Groepen mensen die niet mee mochten op de ruimteschepen moeten hun onderkomen ondergronds gaan zoeken. Er staat iets vreselijks te gebeuren : een zware inslag van een meteoriet, die hele delen van Europa gaat vernietigen. Je voelt hoe het is in de schuilkelder. Wat zou jij doen om te overleven?

Vriendschap is het sleutelwoord in deze twee verhalen. Maar ook wraak, verraad en vertrouwen zijn thema’s die je kunt ontdekken.

Twee spannende verhalen om over na te denken. Hetneerste verhaal krijgt 4 sterren van mij. De tweede 4,5. Dus een gemiddelde van 4,25 sterren.

Het leest vlot, je vliegt er doorheen. Ik hoop dat ze snel weer met een nieuw boek komen. De spanning kunnen ze goed opbouwen. De trein doet twilight zone achtig aan. En van de bunker kan iedereen claustrofobisch worden! Echt heel fijn, hoe ze je erbij aanwezig laten zijn, door hun beeldend schrijven. Ik wil meer!!!

4****

Giovanni Del Ponte- De onzichtbaren: De heks van Dark Falls

In dit deel gaan de 3 vrienden: Crystal, Douglas en Peter bij oude bekenden in Dark Falls logeren. Het is niet zomaar een dorpje.. Het dorp gaat gebukt onder de vloek van de heks Maryann. Het is een geheim, waar niet veel mensen onderzoek naar durven te doen. Doe je dat wel… Dan kom je gruwelijk aan je einde, doordat een roedel spookhonden je te pakken krijgt of verdwijn je gewoon van de aardbodem. Crystal is dus heel nieuwsgierig, ze gaat in haar eentje op onderzoek uit, terwijl de jongens een paar dagen later komen. Crystal verdwijnt zelf dus ook. De politie heeft geen idee, waar ze is. De jongens denjen dat het met haar krachten te maken heeft en ze schromen niet om op onderzoek uit te gaan.

Het kwaad huist in het bos, bij het huis van de heks. En de klif is helemaal gevaarlijk. Zullen de jongens haar terugvinden?

Een goed boek, waarbij heden en verleden echt letterlijk in elkaar overlopen. Dat is ontzettend gaaf gedaan. Heerlijk spannend, gemixt met horror, waardoor je wel een beetje gaat nagelbijten.

Als je het plot eenmaal weet, valt alles op zijn plek.

Korte hoofdstukken, vlot geschreven. Als je het boek dichtslaat wil je meer. Voor zover ik het weet zijn er 4 delen .

Mijn favoriete personage is Douglas. Hij lijkt heel veel op mij, dus ik herken mezelf erin. Dat is echt leuk. Het onderzoek is ook spannend en mysterieus. Daarom is het gewoon een heerlijk jeugdboek.

Stephen King zegt dat het de nieuwe Harry potter is. Ik zie de gelijkvlakken.. Maar dit boek is meer horror met magie. Harry potter is magische Fantasy.

Ik geef het boek 4****