
Iedere lezer heeft het wel eens. Het is onmogelijk om alles leuk te vinden.
In deze blog haal ik aan waarom en welke boeken ik niet goed vond/vind. Misschien herken je er iets in, misschien ben je het totaal niet met me eens.. Maar wees dan blij dat alle boeken een publiek hebben, maar niet iedereen hetzelfde leuk kan vinden. Want we zijn mensen met een mening en het is eigenlijk gewoon heerlijk om over boeken te discussiëren.
Ik hou bijvoorbeeld niet meer van de standaard thrillers: een moord en een rechercheur die op de zaak gezet wordt. Waarom? Omdat ik het niet origineel meer vind. Heb er zoveel gelezen. Het gaat dan vervelen. Maar een thriller met horroraspekten vind ik wel vaak geweldig! Ik ben ook niet van de schietthrillers. De kogels vliegen je om de oren en de held ala Steven Segal (of hoe je dat ook schrijft) blijft ongedeerd en overleeft alles.
Ik zal nu een aantal boeken bespreken, in het kort….En daarna ga ik verder in op: wat mij afstoot.
Het meisje in de trein
Ik kon er echt niets mee. Verwarrend, rare schrijfstijl, saai. Deze heb ik dus ook niet uitgelezen en snel op marktplaats verkocht.
Zaden der hoop
Hierin mist de wereldopbouw , geen idee hoe het eruit zag daar. De nadruk ligt teveel op monologen, waardoor het aanvoelt als een script. Je moet te veel zelf invullen. Kreeg totaal geen band met de personages. Het onnodig, overdreven schelden was ook absurd.
Het Paulus labyrint
Ik snap de vergelijking met Dan Brown een beetje, maar hij is niet zo langdradig. Langdradig = als in te veel informatie. En dat was wat de vaart er keer op keer uithaalde. En dat inzakken, daar hou ik niet van.
Bastaardvlekken
Het is voor mij erg afstandelijk geschreven, kreeg geen gevoel bij het verhaal en de personages. Dit komt door de vaak hele lange zinnen, die ik na 6x lezen nog niet voor me kon zien. Ik werd niet in het verhaal gezogen. De afstandelijkheid bleef. Deze heb ik ook niet uitgelezen. Als een boek je niet pakt, kun je beter stoppen.
Leviathan ontwaakt
Deze vond ik ongelooflijk saai. Te traag, er gebeurde weinig. Ook zinnen waarvan ik dacht. He? Dit was een van de eerste boeken die ik recenseerde en ik heb hem een te hoog cijfer gegeven. Daar heb ik spijt van. Nu zou ik het boek absoluut lager waarderen. Beginnersfoutje.
Wildwood
Dit is een engelstalig boek met prachtige illustraties, maar komt niet opgang. Het idee is origineel, maar het Engels is zo vreemd. Het leest gewoon niet vlot. Hierdoor werd jet een draak van een boek. Deze heb ik snel op marktplaats gezet!
Duistere oorlog 1
Dit boek had soms erg vreemde zinnen. En er bleven maar persomages bijkomen. Na de 20 was ik de tel kwijt. Sommigen kwamen niet meer terug ook. En echt alle soorten wezens die je maar kunt bedenken kwamen erin voor. Ik was totaal de draad kwijt en had er totaal geen gevoel bij. Heel erg verwarrend, voor dit boek heb ik een andere recensent gezocht.
Ripper
Dit boek van Isabel allende was pure ellende… Het heeft maanden naat mijn bed gelegen. Er alleen aandenken bracht me in een diepe slaap. Dat boek was echt saai. De titel belooft veel. Maar het ging over gamers en er gebeurde echt bar weing. #gaap. Ik heb m wel uitgelezen en weggegeven!
Brad Thor boeken.
Toen hij ze zelf nog schreef, hield ik er nog van. Maar toen iemand anders het overnam, had ik totaal geen feeling meer met de boeken. En de held is bulletproof bijna. Overleeft echt alles. Geloofwaardigheid is ook een ding hoor.
De 100
Ik vond het eerste boek zo saai en niet opgang komen, dat ik ermee stopte. De serie vond ik ook na 5 afleveringen niet meer leuk. Het pakt me gewoon niet. Ook dat kan gebeuren.
Verdermeer
Ik viel voor de cover, die fout heb ik al vaker gemaakt….. het verhaal is hakkelend en enorm kinderachtig. Ik heb 100 blz gelezen en kon het hoofdpersonage echt wel afschieten. Te veel irritatie dus!
De erfgename van Herlewinne
Deze was gewoon niet spannend genoeg en kwam niet echt op gang. Ik ben een echte spanningsboog lezer. En als dat ontbreekt, is het al snel niet meer leuk.
Demon van felswyck
Zat totaal geen spanning in. Pas na dik 300 blz gebeurde er wat. De auteur was te beeldend aan het schrijven. Dat kan ook. Bloemen langs de weg werden uitbunding beschreven. Heel veel details, gingen zinnen, soms pagina’s door. Daar hou ik echt niet van. Beeldend schrijven is een kunst, maar het kan ook teveel worden. Dat was in dit boek dus echt het geval.
De noordzeemoorden
Heel veel mensen verslinden de serie. Ik niet. Irriteerde me enorm aan Kira. Ze was een jonge meid die overal zo naar binnenliep. Zelfs bij een politieonderzoek, kon ze zo langs de afzetting komen, haar eigen onderzoek starten en weer vrolijk wegkomen. Zonder dat er ook maar iemand iets van zei. De echte politie laat dat niet toe. Totaal ongeloofwaardig dus.
Wanneer stop jij met een boek?
Ik met eigen boeken, 80- 100blz. Dan gaan ze dicht en weg. Ik ga geen nieuwe poging wagen.
Recensie exemplaren probeer ik altijd uit te lezen. Maar een enkele keer lukt het echt niet. Dan zoek ik een nieuwe recensent en sluit het af. De laatste 4 maanden is dit echt maar 1x voorgekomen.
Niet uitlezen =Voor mij geen recensie. Je mist dan teveel van het boek om een eerlijke mening te vormen. Daar moet je alles voor lezen. En ik lees niet meer tegen mijn zin. Door mijn gezondheid moet ik ook van negativiteit af, zeker als het mezelf beïnvloed. Dus een enkele keer,hak ik de knoop door. Ik heb CVS, M.E en fibromyalgie en energie is soms niet aanwezig en dan moet je stoppen. Stoppen en loslaten. Ik heb ontzettend veel te lezen, dus blijf er niet in hangen.
Val-kuilen
Ik lees weleens een boek, waar een quote op staat van een bekende auteur. Een auteur waar ik en hoge dunk van heb. Maar na het lezen vraag ik me serieus af, of ze het boek echt hebben gelezen. Dat is ook de reden waarom ik geen recensies lees van auteurs, die collega auteurs beoordelen.
Het promo voor promo principe snap ik ook niet. Mensen die elkaar promoten, terwijl ze het boek niet gelezen hebben. Jij vind hun boeken goed, maar ze promoten een boek dat jij slecht vond. Ik snap dat men elkaar wil helpen. Maar de geloofwaardigheid word zo aangetast. Dit komt gelukkig bijna nooit voor. Maar dit soort acties werken bij mij niet. Wel luister ik naar tips van bevriende bloggers. Zij weten echt wat er in mijn straatje past.
Teveel promoten, werkt ook averechts. Als en boek overal opduikt, heb ik er geen zin meer in, op een gegeven moment.
Balans
Eigenlijk is het bijna onmogelijk voor een auteur om de balans te vinden, tussen wat ik in een boek zoek en wat niet. Ik heb dus best wel een eisenpakket. Maar dat heeft elke lezer wel. Dat is de magie van een boek dat helemaal je ding is! Schrijven is een vak apart! Je kunt als auteur niet iederéén bekoren, met je boek. Als recensent is dat ook zo. Je kunt lijnrecht tegenover elkaar staan. Maar even goede vrienden blijven. Dat is een stukje magie van de boekenwereld. Acceptatie.
Toch zijn er echt heel veel, die dat gewoon allemaal gelukt is, mij in het verhaal slepen en waar ik dus dolenthousiast over ben. Keep on writing!
Boeken lezen blijft persoonlijk. Hoe jij je voelt in /of door een verhaal, dat maakt het lezen juist zo leuk (en soms ook niet).
Vind ik leuk:
Like Laden...