
Sieglinde heeft geen veelbelovende toekomst in het verschiet. Ze zal nooit in het huwelijk treden. Ze mag werken in het kasteel van een graaf, waar de vreemdste verhalen over rond gaan. Ze heeft er helemaal geen zin in, maar besluit om de baan toch aan te nemen. Eenmaal daar, neemt haar leven een andere wending. Het kasteel en de bewoners, geven je meteen een akelig gevoel. Het schreeuwt gewoon: maak dat je weg komt, nu meteen!
Het speelt zich af in het Zwarte Woud, als je er zelf geweest bent, dan snap je de hele sfeer wel. Ik kreeg echt dat gevoel van het dichte Woud, het gevoel dat er weinig mensen in de buurt waren en dat de bomen oneindig zijn. De bergen, die kwamen niet erg over tijdens het verhaal, alleen dat het kasteel op een berg staat. Het dichte woud gevoel, neemt het over. Ik kan me niet herinneren, dat het personage bergop of bergafwaarts heeft gelopen. Het beklemmende gevoel van het woud en het kasteel overheersen. Dit zorgt wel voor een sfeer waar ik van hou.
Ik had eigenlijk meteen door hoe de vork in de steel zat en dat het een heel duister sprookje was. (een horror vs fantasy sprookje).
De schrijfstijl was helemaal mijn ding niet. De taal doet nogal ouderwets en deftig aan, wat op zich wel bij de sfeer in het verhaal past, maar gewoon niet fijn leest. Ook staan er in deze oude versie die ik las, veel dubbele woorden. De auteur gebruikt het woord Haar, echt enorm vaak, soms tot 3x in 1 zin. Het viel gewoon op. Het ging mij wel irriteren. Er is iets met de schrijfstijl, waardoor ik geen band kreeg met de personages, het schiep juist steeds meer afstand.
Sieglinde is best grof gebekt, daar hou ik wel van, ze is ook best een volhouder.
Het verhaal is niet echt spannend, komt heel langzaam op gang, tot over de helft gebeurt er niet zo heel veel, daarna komt er magie om de hoek kijken en gaat het steeds meer een duister sprookje worden. Het heeft iets weg van Assepoester, maar zij werkt niet voor haar stiefmoeder, maar voor een Beest.
Het is een voorspelbaar verhaal. Alles wat het hoofdpersonage doet, lukt. De opdrachten die ze moet vervullen, gaan haar vrij makkelijk af. En dan is er 1 opdracht, dat ze iets moet opduiken uit een meer. En daar heeft ze iets voor nodig, zodat ze onderwater kan ademhalen. Dat is echt vergelijkbaar met Potter. Er zit ook een stuk in dat gaat over een bal, waar ze gaan dansen. Dat bal doet me denken aan een van mijn meest favoriete verhalen ooit.
Het verhaal begint steeds duisterder te worden, maar eindig best abrupt. De laatste scene, ging te snel voorbij, maar had nog wel een verrassing in petto. De graaf geeft me een Beest gevoel ( van Belle), maar Sieglinde is zeker geen Belle.
Het is duidelijk mijn boek niet. Ik zit op een cijfer 5 tot 5,5 ongeveer . En dat zit tussen de 2,5 en 3 sterren in. Het is voor mij niet voldoende, het verhaal had veel meer kunnen worden. Jammer, maar helaas.
Dit boek is geschreven, door een jong meisje. Ik vind het heel knap, dat je dat durft en doet op zo’n leeftijd.
Vind ik leuk:
Like Laden...