Johan Klein Haneveld- Ruisreizigers

In dit boek staan veel korte verhalen. Ze hebben allemaal spanning of zetten je aan het denken. Ik vind het weer een zeer goede bundel. Ik bespreek zoals altijd alle verhalen even, in het kort.

Waarnemingshorizon. Een zwart gat onder de grond, waar ik een claustrofobisch gevoel van kreeg. Dat is enorm knap gedaan , want dat heb ik niet snel. Kort maar krachtig en een zeer goed eerste verhaal in de bundel.

Achter de poort. Wat kun jij doen om een nieuwe planeet proberen te redden? Sf met horror.

Symbiose. Dit verhaal kende ik al. Maar voor de tweede keer is hij nog net zo goed! Een planeet, waar planten en bomen overheersen. Ze zijn levensgevaarlijk voor mensen.

Slaap der rechtvaardigen. De belofte van een nieuw leven, op een nieuwe planeet, gaat gruwelijk mis. Hier kreeg ik kipenvel van.

De stad in de verte. Een *spook*ruimteschip, dat je naar een vreemde plaats brengt.

De eeuwige dans. Een robot, een vreemde stad. Een stad met veel meer stof dan leven. De eenzaamheid is griezelig.

Vermomming. Om geaccepteerd te worden op een vreemde planeet, moet je in een andere huid stappen. Creepy.

Eenwording. Het gevoel van met elkaar verbonden zijn.

Vruchtvlees. Gevaarlijk fruit. Deze vond ik erg gaaf en gaf me de kriebels.

Levend fossiel. Een archeologische vondst die de wereld op zijn kop kan zetten/ voorgoed veranderen kan.

Proefpersoon. Aliens die een mens als proefkonijn gebruiken. Deze vond ik ook echt gruwelijk.

De gangen. Een gruwelijk monster huist in een gangenstelsel, waar mensen proberen te overleven. Deze is mijn favoriet. Lekker duister, claustrofobisch en behoorlijk gruwelijk.

Bloedwaterval. Iets duisters loert op je in Antarctica. Hier krijg je het gegarandeerd koud van.

De stoet. Een dystopisch verhaal, waarin computers de wereld overnemen. Ik kreeg hier een rattenvanger van hamelen gevoel bij. Erg origineel ook.

Het zwarte veld. Vogelverschrikkers, wie houdt daar wel van? Dit verhaal is een grote, creepy nachtmerrie.

De gele veeg. Een monsterlijk slecht schilderij.

Gevonden. Een manuscript, dat je meesleept, naar een duistere wereld. Gaaf verhaal, om te lezen- als lezer!

In spin. Touwtje springen, met het versje: in spin de bocht gaat in….. het zal nooit meer hetzelfde zijn, na het lezen van dit verhaal.

Spelavond. Een rlp-game, die ernstig uit de hand dreigt te lopen.

De tuinen vanR’Lyeh. Lovecraft en tentakels!

De meester van de delta. Het gevaar van klimaatverandering.

Ruisreizigers. Onmogelijke werelden en hoge fluittonen.

De laatste mens. Wat als jij de laatste mens bent in een universum?

Johan laat in deze verhalenbundel zien, dat hij ook echte horror kan schrijven. Van pure horror, tot een mix met science fiction, hij weet onder je huid te kruipen. Sommige verhalen zijn verontrustend, griezelig, levensecht of dystopisch. Johan komt erg goed uit de voeten in het horror genre. Ik heb van alle verhalen genoten. Er zijn er voor mij wel een aantal die er echt bovenuit springen, die me echt goed hebben laten huiveren, nog meer dan de andere verhalen. Alle verhalen zijn van goede kwaliteit. Dat ben ik ook van hem gewend ondertussen. Ik geef deze bundel 5 sterren en kijk alweer uit naar zijn volgende verhalen. Door hem ben ik steeds meer verhalenbundels gaan proberen. Voordat ik Johan zijn verhalen las, deed ik dat niet zo vaak.

Hij schrijft pakkend en weet je met elk verhaal iets anders voor te schotelen, waar je intens van kunt genieten. 5*****.