Hoeder van de vulkaan
Mijn fantasyroman ‘Hoeder van de vulkaan’ verscheen 21 november. Hoofdpersoon D’rik is een van de strijders van de K’ral. Zijn ouders waren echter slaven en vanwege zijn donkere huidskleur wordt hij door de andere soldaten met de nek aangekeken. Nu krijgt hij de kans zich te bewijzen. D’rik is uitgekozen om met een kleine groep naar de overzijde van een ijsvlakte te reizen, waar zich een nog actieve vulkaan zou bevinden. Voor ze vertrekken vindt er een ceremonie plaats …
Hoofdtovenaar Sap’kital knikte naar de jonge vrouw die tussen de palen hing. Het had geleken alsof ze door de kou buiten bewustzijn was geraakt, maar nu tilde ze plotseling haar hoofd op. Voor haar open mond verscheen een dampwolkje, maar ze wist geen geluid voort te brengen. Wel probeerde ze zich los te trekken. Ze was echter zo zwak dat ze de touwen nauwelijks in beweging kreeg.
De Hoofdtovenaar zoog aan de buis over zijn schouder. ’Onze wereld is in ijs gevangen vanwege onze voorouders,’ zei hij vervolgens op dragende toon. ‘Zij verzaakten hun plicht en lieten de gehoorzaamheid aan hun oversten varen. Omdat zij zich afkeerden van de positie die de Aarde hen had toegewezen, keerde de Aarde op haar beurt hun de rug toe en ontnam hun haar warmte. Net zo gaat het met onze dienaren die hun plicht niet uitvoeren en de wensen van hun meerderen niet vervullen. We ontnemen hun de warmte die ze verspillen en wenden die aan voor nuttiger doeleinden.’
Dit was het verhaal dat de K’ral vertelden over de geschiedenis van de wereld. Sinds je door hen was uitgekozen als strijder, had je deze versie voor waar gehouden. De K’ral hadden de vulkaan immers ingenomen en de oorspronkelijke bewoners daarvan tot slaaf gemaakt. Zouden ze daartoe in staat zijn geweest als hun ideeën over de werkelijkheid niet klopten? Hun Tovenaars kenden zelfs de magische rituelen waarmee ze de bewegende steen konden beheersen. Nog een teken van hun superioriteit. Maar nu klonken de woorden leeg, hol als een kerker. Je keek naar de slavin, die nog steeds worstelde tegen haar boeien, maar zonder succes. Haar ene, niet gezwollen oog zocht naar een vriendelijke blik en bleef hangen bij jou. Snel wendde je je gezicht af. Je had R’ald en je medestrijders al genoeg redenen gegeven je toewijding in twijfel te trekken. Maar op dat moment wist je één ding zeker. Als de Tovenaars werkelijk rechtvaardig waren, zoals ze beweerden, zou er op dit moment iemand anders tussen de palen hangen.
Nif’lasur bukte zich. Toen ze overeind kwam, hield ze tussen haar handen een blok van grijs gesteente. Het was twee keer zo lang als het hoog en breed was, alsof twee kubussen met elkaar waren versmolten. Het waren dezelfde verhoudingen als het veel grotere stuk dat achter het gordijn stond. Wat je zag was een bewegende steen. En ook nu leken de vingers van de Tovenares er op het ene moment diep in weg te zakken, terwijl ze het volgende ogenblik gewoon op de gladde buitenkant ervan rustten. Nif’lasur fluisterde onverstaanbare woorden, terwijl ze haar hoofd heen en weer schudde als in een trance. Alleen het wit van haar ogen was nog zichtbaar. De andere vier Tovenaars keken aandachtig toe, met iets dat leek op honger in hun blikken.
Opeens was de bezwering afgelopen. Nif’lasur rechtte haar rug en met twee grote stappen bevond ze zich vlak voor de slavin. Die draaide haar hoofd opzij. Verder kon ze niet vluchten. De tovenares keurde haar geen blik waardig. Ze hield het grijze blok vast met links, terwijl ze met haar andere hand patronen in de lucht begon te schetsen. Ze strekte haar vingers uit naar de vastgebonden vrouw en trok ze dan weer naar zich toe, alsof ze iets uit de lucht had vastgegrepen. Vervolgens raakte ze de bewegende steen aan met haar vingertoppen, sidderde en herhaalde de beweging. Nif’lasurs gebaren hadden een hypnotiserend effect. Niet alleen jij voelde je gedachten leegstromen, ook de slavin kwam schijnbaar tot rust. Ze keerde zich om naar de Tovenares en staakte haar verzet. Plotseling hief Nif’lasur het grijze blok op en raakte het voorhoofd aan van de vastgebonden vrouw.
‘Oooh,’ zeiden de Tovenaars als met één stem. Om je heen hapten de andere krijgers naar adem. Jij slikte. De slavin huiverde heel even, toen was het voorbij. Eerst kleurden haar vingers en haar tenen grauw en verstijfden. Vervolgens haar armen en haar benen. Haar buik en haar bovenlichaam waren plotseling bewegingsloos als een standbeeld. Haar hoofd bleef in dezelfde stand staan, met haar ene oog voor altijd wijd geopend. Op haar ledematen verscheen rijp. Een vloed van witte kristallen spoelde over haar huid, tekende op de donkere ondergrond spiralen en kronkelende lijnen. Haar gezicht werd een masker, haar lippen waren bleek als sneeuw. Je hoorde krakende geluiden, als ijs dat eigenlijk nog geen mens kan dragen. Op het lichaam van de slavin ontstonden dunne barsten. Je zag ze het eerst bij haar polsen en haar schouders, die vooral haar gewicht droegen, maar ze liepen al snel ook rond haar heupen. Steeds groter werden ze en steeds luider klonk het kraken.
En nog trok Nif’lasur haar bewegende steen niet terug. Haar lippen waren een strakke lijn en haar blik was ernstig. Pas toen van het ene op het andere moment de linkerarm van de slavin afbrak en haar bevroren lichaam naar voren zwaaide, deed de Tovenares een stap naar achteren. Met het grijze blok tegen haar borst geklemd, of in haar borst geduwd, dat kon je niet zeggen, bleef ze naar haar slachtoffer staren.
Heel even schommelde het bevroren overschot, maar na twee tellen bezweek ook de tweede arm. Als een rotsblok viel wat er van het lichaam was overgebleven, voorover. Het hoofd en de torso versplinterden, de benen knapten elk in drie delen uiteen. Je zag dwarsdoorsnedes van botten, bloedvaten en organen, als uit glas geblazen.
Vlak voor je boog T’giran zich opzij naar R’kazin. Hij grinnikte. ’Dat is wat er gebeurt als je wijn over mij heen morst.’
Lees verder in ‘Hoeder van de vulkaan’, te bestellen bij elke (online) boekwinkel en bij de uitgever:https://www.godijnpublishing.nl/galerij-en-webshop/nieuw/hoeder-van-de-vulkaan/?fbclid=IwAR3nF2VbHOVzc2xhHjFJ-LME61XX7U6yZZoSL2SQe-2qspWL2QtZcaJOfbM
ik hou van horror, fantasy en spanning 